Camera | Nikon F90x - 2
หลังเรียนจบผมไปฝึกงานที่สตูดิโอถ่ายภาพโฆษณาอยู่ได้ประมาณ 1ปี ผมได้เรียนรู้การจัดไฟแบบเบสิค ได้เรียนรู้การทำงานแก้ปัญหา และได้เห็นโปรดักชันที่เคยได้ยินแต่คำบอกเล่า ที่สำคัญผมได้ดูหนังสือภาพถ่ายจำนวนมากในชั้นหนังสือที่ช่างภาพสะสมไว้ และอณุญาตให้ผมดูเมื่อไหร่ก็ได้ซึ่งมันสะสมอยู่ในคลังสมองของผม ไม่นานจากนั้นผมลาออกและได้ทำงานเป็นช่างภาพประจำให้กับบริษัทกราฟิคดีไซน์ ที่นี่ผมได้ทดลองสิ่งที่ผมได้เรียนรู้มาผ่านการทำงานจริง เมื่อมีเงินเดือนก็พอจะกำหนดรายจ่ายและเงินเก็บได้ แม้ว่าในวัยนั้นการเก็บเงินเป็นเรื่องเล็ก การไปเที่ยว กินเหล้า กินกาแฟ กับเพื่อนสำคัญกว่า กระนั้นจากการเก็บเล็กผสมน้อยผมสามารถซื้อกล้องตัวใหม่
Nikon F90x เป็นกล้องออโต้โฟกัสที่ผมเห็นเพื่อนๆพี่ๆใช้กันตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัยปีท้ายๆ บางคนเริ่มเป็นช่างภาพสารคดีอาชีพ เขาก็ใช้กล้องตัวนี้ ผมจึงอยากได้มาเป็นคู่มือบ้าง เมื่อได้มาแล้วก็ไม่สามารถใช้กล้องได้อย่างเต็มประสิทธิภาพของกล้อง เพราะผมมีปัญหากับการใช้เลนส์ออโต้โฟกัส การโฟกัสให้ชัดโดยกล้องผมไม่สามารถใช้มันได้อย่างวางใจ และหลายหนที่มันหลุดโฟกัส มันหลอกหลอนผมอยู่พักหนึ่งจนผมตัดสินใจเปลี่ยนกลับมาใช้เลนส์แมนนวลบนกล้องออโต้โฟกัส สิ่งที่ผมชอบกล้องตัวนี้ก็คือ จับกระชับมือ ถ่ายได้รัวรัว เงียบกว่า Fm2 มาก วัดแสงแม่นยำ และ sync แฟลชที่ม่านชัตเตอร์ชุดที่สอง ซึ่งเป็นประโยชน์กับผมในการทำงานต่อมา เลนส์ส่วนมากที่ผมใช้กับกล้องตัวนี้ยังเป็นเลนส์แมนนวล Nikon 50 f1.4 และ 35 f.2
แม้มันจะเป็นกล้องที่แพงในสมัยนั้นในราคาหลักหมื่นกว่าบาท แต่ผมใช้มันไม่เต็มประสิทธิภาพ กระนั้น F90x เป็นกล้องคู่มือของผมในการทำงานให้กับนิตยสาร GM business ซึ่งเป็นนิตยสารที่ทำให้ผมมีประสบการณ์ในการถ่ายภาพคนเป็นจำนวนมาก ผมศึกษาการถ่ายภาพคนจากนิตยสารต่างประเทศ Forbes Time Asiaweek GQ Esquire Vanity Fair และอื่นๆอีกมาก งานส่วนมากผมถ่ายด้วยกล้องตัวนี้ และจัดไฟแฟลชสตูดิโอ 1-2 ดวง กับร่มสะท้อน หรือไม่ก็ Soft Box โดยไม่มี Polaroid สำหรับเช็คเเสง ทำให้ต้องจัดแสงด้วยความแม่นยำพอควร ผมชอบใช้การ sync แฟลชกับ slow speed shutter เพื่อเก็บแสง ambient บรรยากาศของแสงในสภาพแสงแวดล้อม โดยวางน้ำหนักของแสงทั้งสองชนิดให้ดี และช่างภาพมือใหม่ก็ผ่านมาได้ทุกครั้ง
ถัดจากนั้นเมื่อผมได้กล้อง Medium Format มาเป็นกล้องคู่มือตัวใหม่ทำให้ผมต้องเก็บ F90xไว้ในกระเป๋าหลายนาน และไม่ได้หยิบมาใช้อีกเลย กล้องสมัยนั้นถูกสร้างด้วยความหวังว่ามันจะใช้ได้หลายสิบปี มาถึงวันนี้ถ้าผมใส่แบตเตอรี่เข้าไป มันก็จะยังทำงานได้เหมือนเดิม